ODSZKODOWANIE I ZADOŚĆUCZYNIENIE
Jedną z naczelnych zasad prawa cywilnego jest reguła, zgodnie z którą ten, kto ze swojej winy wyrządził komuś szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia. Powyższa zasada jest podstawą do żądania odszkodowania za wszelkie delikty – działania niezgodne z prawem, które spowodowały uszczerbek w majątku poszkodowanego.
Możemy dochodzić odszkodowania z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych, szkód komunikacyjnych, błędów medycznych, czynów niedozwolonych i innych nietypowych sytuacji, na które zawarliśmy umowę ubezpieczenia.
Zadośćuczynienie jest z kolei, najogólniej rzecz ujmując, świadczeniem pieniężnym, którego wypłata ma być sposobem złagodzenia różnego rodzaju cierpień psychicznych o charakterze wewnętrznym (określanych w języku prawnym „krzywdą”). Zadośćuczynienie przysługuje w związku z następującymi zdarzeniami:
- uszkodzeniami ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia (art. 445 § 1 kodeksu cywilnego),
- pozbawieniem wolności oraz skłonieniem za pomocą podstępu, gwałtu lub nadużycia stosunku zależności do poddania się czynowi nierządnemu (art. 445 § 2 kodeksu cywilnego),
- utratą osoby najbliższej (art. 446 § 4 kodeksu cywilnego),
- naruszeniem dóbr osobistych (art. 448 kodeksu cywilnego).
Prosimy o opisanie istoty sprawy (problemu) oraz stanu majątkowego (chodzi o okoliczności wskazujące na brak możliwości ponoszenia przez Pana/Panią kosztów procesu).